فضانوردان آرتمیس به سیستم اخطار قوی تشعشع نیاز دارند
به گزارش کارا پیام، ماه در سال ۲۰۲۴ با سطوح خطرناکی از تشعشع روبه رو است، چونکه خورشید به حداکثر فعالیت در چرخه ۱۱ ساله خود نزدیک می شود. به همین دلیل، فضانوردان مأموریت «آرتمیس» به یک سیستم اخطار قوی برای آگاهی از نزدیک شدن تشعشعات هنگام حضور روی سطح ماه نیاز خواهند داشت.
به گزارش کارا پیام به نقل از ایسنا، ناسا می خواهد فضانوردان خویش را تا سال ۲۰۲۶ به سطح ماه بفرستد و تا دهه ۲۰۳۰ در آنجا حضور بلندمدت داشته باشد، اما ماه یک مکان قابل سکونت برای انسان نیست.
به نقل از فست کمپانی، پرتوهای کیهانی ستاره ها و کهکشان های دور و ذرات پرانرژی ساطع شده از خورشید، سطح ماه را بمباران می کنند و قرار گرفتن در معرض این ذرات می تواند سلامتی انسان را به خطر بیندازد.
هم پرتوهای کیهانی و هم ذرات پرانرژی خورشید، با سرعت بالا نزدیک به سرعت نور حرکت می کنند. در حالیکه پرتوهای کیهانی در یک جریان نسبتا ثابت به سمت ماه می روند، ذرات پرانرژی می توانند همراه با فوران های بزرگ خورشید، راه خویش را به سمت ماه بیایند. این ذرات می توانند به گوشت انسان نفوذ کنند و خطر مبتلا شدن به سرطان را بالا برند.
میدان مغناطیسی زمین مانند یک سپر در مقابل ذرات پرانرژی ساطع شده از فضا عمل می کند، اما ماه میدان مغناطیسی ندارد و همین موضوع، سطح آنرا در مقابل بمباران ذرات صدمه پذیر می کند.
ظرف یک رویداد بزرگ پرتاب ذرات پرانرژی خورشیدی، دوز تشعشعی که یک فضانورد در لباس فضایی دریافت می کند، می تواند بیشتر از ۱۰۰۰ برابر دوز دریافت شده بوسیله ی یک شخص روی زمین باشد.
برنامه «آرتمیس»(Artemis) ناسا که در سال ۲۰۱۷ آغاز شد، می خواهد برای نخستین بار از سال ۱۹۷۲ انسان را به ماه بازگرداند. گروهی از پژوهشگران «دانشگاه میشیگان»(UMich) درحال کوشش برای پیشبینی این ذرات پرتاب شده از خورشید هستند. پیشبینی این رویدادها امکان دارد به حفاظت از خدمه آتی مأموریت آرتمیس کمک نماید.
چرخه خورشیدی ۱۱ ساله
ماه در سال ۲۰۲۴ با سطوح خطرناکی از تشعشعات روبه رو شده است، چونکه خورشید به حداکثر فعالیت در چرخه ۱۱ ساله خود نزدیک می شود. این چرخه توسط میدان مغناطیسی خورشید هدایت می شود که قدرت کل آن هر ۱۱ سال به صورت قابل ملاحظه ای تغییر می کند. از آنجائیکه خورشید به حداکثر فعالیت خود نزدیک می شود، امکان دارد سالانه ۲۰ رویداد بزرگ از پرتاب ذرات پرانرژی خورشیدی رخ دهد.
هم شراره های خورشیدی که فوران های ناگهانی تابش الکترومغناطیسی از خورشید هستند و هم خروج جرم از تاج که بیرون رانده شدن مقدار زیادی ماده و میدان مغناطیسی از خورشید است، می توانند ذرات پرانرژی را تولید کنند.
انتظار می رود خورشید در سال ۲۰۲۶ به حداکثر فعالیت خورشیدی خود برسد که زمان پرتاب مورد نظر برای مأموریت آرتمیس ۳ و فرود فضانوردان آن روی سطح ماه است.
باآنکه پژوهشگران می توانند چرخه خورشید را ردیابی و روندها را پیشبینی کنند، اما حدس زدن اینکه هر رویداد فوران ذرات پرانرژی خورشیدی دقیقاً چه زمانی رخ خواهد داد و شدت هر رویداد چقدر خواهد بود، دشوار است. فضانوردان آینده ماه به یک سیستم اخطار نیاز دارند که بتواند این رویدادها را قبل از وقوع با دقت بیشتری پیش بینی نماید.
پیش بینی رویدادهای خورشیدی
ناسا در سال ۲۰۲۳، یک مرکز عالی پنج ساله به نام «CLEAR» را جهت بررسی آب وهوای فضایی تأمین مالی کرد که هدف آن پیشبینی احتمال و شدت رویدادهای فوران ذرات پرانرژی خورشیدی است.
پیشبینی کنندگان حاضر در «مرکز پیشبینی آب وهوای فضایی» وابسته به «اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا»(NOAA) که رویدادهای خورشیدی را ردیابی می کند، هم اکنون تا زمان پرتاب نمی توانند هشداری را برای رویداد ذرات پرانرژی خورشیدی صادر کنند. آنها با بررسی اتمسفر خورشید و پرتوهای ایکس ساطع شده از آن، این رویدادها را تشخیص می دهند.
هنگامی که یکی از پیشبینی کنندگان یک شراره خورشیدی یا خروج جرم از تاج را تشخیص می دهد، ذرات پرانرژی معمولاً در کمتر از یک ساعت به زمین می رسند، اما فضانوردان روی سطح ماه برای جستجوی سرپناه به فرصت بیشتری نیاز دارند. پژوهشگران مرکز CLEAR می خواهند شراره های خورشیدی و جرم های پرتاب شده از تاج را قبل از وقوع پیشبینی کنند.
باآنکه دانشمندان به صورت کامل نمی دانند که چه چیزی به وقوع این رویدادهای خورشیدی منجر می شود، اما می دانند که میدان مغناطیسی خورشید یکی از محرک های اصلی است. آنها به صورت ویژه درحال مطالعه قدرت و پیچیدگی میدان مغناطیسی در مناطق خاصی از سطح خورشید هستند.
منبع: karapayam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب