کشف چیزی که می تواند خاطرات را برای همیشه ماندگار کند
به گزارش کارا پیام، پژوهشگران یک «چسب مولکولی» یافته اند که سبب می شود خاطرات به صورت مادام العمر در حافظه ماندگار شوند. به قول آنان این کشف می تواند توضیح دهد که ما چگونه می توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان های دور به سادگی به خاطر بسپاریم.
به گزارش کارا پیام به نقل از ایسنا، پژوهشگران سر انجام پروتئین هایی را کشف کردند که منجر به ثبت طولانی مدت خاطرات در ذهن ما می شوند.
این کشف می تواند توضیح دهد که ما چگونه می توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان های دور به سادگی به خاطر بسپاریم.
این مطالعه بر کشف نقش یک مولکول به نام کیبرا(KIBRA) تمرکز دارد. این مولکول بعنوان یک چسب برای مولکول های دیگر عمل می کند تا حافظه را تثبیت کند.
درک مکانیسم حفظ دراز مدت خاطرات
مطالعات قبلی ثابت کرده اند که اطلاعات در نورون ها به شکل سیناپس های قوی و ضعیف ذخیره می شوند. این سیناپس ها هستند که نوع اتصال و عملکرد شبکه عصبی را تعیین می کنند.
پژوهشگران بر تحقیق روی سیناپس ها تمرکز کردند. آنها علاقه مند بودند تا دریابند که سیناپس ها چگونه حافظه را در مدت زمان طولانی حفظ می کنند.
مولکول های درون سیناپس ها دائماً به اطراف حرکت می کنند و همینطور در عرض چند ساعت یا چند روز جایگزین می شوند. محققان می خواستند پاسخی برای سوال حفظ حافظه دراز مدت در طول چندین سال و چند دهه بیابند.
ازاین رو آنها بر روی «پروتئین بیان شده کلیه و مغز»(KIBRA) در موش ها تمرکز کردند تا اطلاعات بیشتری در مورد فرایند حفظ حافظه بلندمدت بیابند. قابل ذکر است که در انسان هم انواع ژنتیکی KIBRA با حافظه خوب یا بد مرتبط می باشد.
پیش از این در سال 1984 پیشنهاد شده بود که برهمکنش مداوم بین پروتئین های سیناپسی سبب تقویت سیناپس ها در رویارویی با گردش مولکولی می شود. با این وجود این دفعه تحقیقات بر رفتار KIBRA با مولکول های دیگری مانند پروتئین کیناز ام زتا(PKMzeta) که برای شکل گیری حافظه ضروری هستند، متمرکز شد.
آزمایش ها روی موش ها نشان داد که KIBRA حلقه اصلی در شکل گیری خاطرات بلندمدت است.
این مطالعه می گوید که KIBRA بعنوان یک چسب برای اتصال سیناپس های قوی، PKMzeta و همینطور سیناپس های ضعیف عمل می کند.
یافته ها و کاربردها
آندره فنتون استاد علوم عصبی در دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران ارشد این مطالعه توضیح داد: تلاشهای قبلی برای درک این که چگونه مولکول ها حافظه بلندمدت را ذخیره می کنند، بر روی اعمال فردی تک مولکول ها متمرکز بود و الان مطالعه ما نشان داده است که چگونه آنها با هم کار می کنند تا از ذخیره سازی دائمی حافظه اطمینان حاصل کنند.
تاد ساکتور استاد دانشگاه علوم بهداشتی دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران اصلی این مطالعه اضافه کرد: درک محکم تر از این که چگونه خاطرات خویش را حفظ می نماییم، به تلاش ها برای روشن کردن و رسیدگی به مشکلات در ارتباط با حافظه در آینده کمک می نماید.
این مقاله در ادامه ادعا می کند که شکستن پیوند KIBRA-PKMzeta می تواند خاطرات قدیمی را پاک کند.
فنتون می گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداوم برای نخستین بار این نتایج را توضیح می دهد که از نظر بالینی با اختلالات عصبی و روانپزشکی حافظه مرتبط هستند.
ساکتور هم می گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداومی که ما پیدا کردیم مشابه اینست که چگونه برای حفظ یک کشتی، تخته های جدید جایگزین تخته های قدیمی می شوند و به خاطرات اجازه می دهد تا سال ها باقی بمانند، حتی زمانیکه پروتئین های حفظ کننده حافظه جایگزین می شوند.
ایشان در ادامه تصریح کرد که باآنکه این مکانیسم مدت ها پیش پیشبینی شده بود، اما کشف اینکه اجزای سازنده KIBRA و PKMzeta دخیل هستند و این که حالا مکانیسم تعامل آنها کشف شده است، 40 سال طول کشید.
این مطالعه در مجله Science Advances انتشار یافته است.
منبع: karapayam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب