در جدیدترین گزارش ستاد نانو اعلام شد؛
صادرات ۲۰ میلیون دلاری نانوکاتالیست های ایرانی به روسیه
به گزارش کارا پیام، متخصصان یک شــرکت دانش بنیان در ســه مجتمع فــولاد و پتروشیمی روسیه در حــال راه اندازی واحدهای تولید کاتالیست در این کشور هستند.
به گزارش کارا پیام به نقل از مهر، سند ملی توسعه علوم و فناوری نانو در آبان ماه سال ۱۴۰۱ به تصویب شورایعالی انقلاب فرهنگی رسیده است. ستاد توسعه فناوری های نانو و میکرو گزارش اجرای این سند را تا پایان ۱۴۰۲ در چارچوب ۶ فصل منتشر نموده است. با عنایت به اهمیت فناوری در توسعه اقتصادی کشور و نقش بسزای آن در بهبود بهره وری و خلق ارزش افزوده، همواره توسعه قابلیت های فناورانه در برنامه های سیاستی مورد توجه قرار گرفته است. دولت ها در جهت اهداف خود برای توسعه پژوهش و فناوری، انواع مختلفی از سیاست ها را مورد استفاده قرار می دهند.
این سیاست ها را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد؛ نخست «سیاست های کارکردی یا اشاعه گرا» که هدف آنها افزایش ظرفیت نوآوری و بهبود کلی قابلیت های علمی و فناورانه است. دوم «سیاست های هدفمند یا مأموریت گرا» که از توسعه پژوهش و فناوری خاص یا حل مسائل خاص حمایت می کند. سیاست های مأموریت گرا در زمره نسل جدیدی از سیاست های نوآوری قرار می گیرد.
«ارتقای رقابت پذیری صنایع نفت، گاز و پتروشیمی با استفاده از فناوری نانو» یکی از سیاست های مأموریتی ویژه ستاد نانو در حوزه های صنعتی اولویت دار جهت ارتقای اثرگذاری اقتصادی و اجتماعی فناوری ناو به حساب می آید.
ناترازی انرژی را باید یکی از کلان چالش های ملی برشمرد که به علت رشد فزاینده مصرف انرژی در کشور روزبه روز حساس تر و پیچیده تر می شود. تحقق تولید روزانه ۵/۸ میلیون بشکه نفت تا سال ۱۴۰۸ به منظور حل ناترازی انرژی، به حفاری ۲۰۰۰ حلقه چاه جدید نیاز دارد که با عنایت به هزینه بالایسرمایه گذاری (۱۶۰ میلیارد دلار) و و زمان بر بودن حفاری (حداقل ۲۰۰ روز برای حفر هر حلقه چاه)، دست نایافتنی است.
بنابراین چاره ای جز ازدیاد برداشت از چاه های عملیاتی باقی نمی ماند که این امر، مستلزم به کارگیری فناوری های پیشرفته ای همچون نانو است. همینطور تحریم های اعمال شده به کشور و به تبع آن، عدم تأمین کاتالیست های موردنیاز پالایشگاه ها و پتروشیمی ها از خارج کشور باعث شد تا پشتیبانی از پروژه هایی که به حل چالش های مذکور می پردازند، در اولویت قرار بگیرند. جدول زیر لیست بعضی از این پروژه ها را نشان داده است.
در حال حاضر ۱۱ شرکت تولیدی فعال در این عرصه وجود دارد و تعداد محصولات تجاری سازی شده دارای گواهی نانومقیاس ۴۳ نوع محصول است. حجم بازار محصولات در سال ۱۴۰۱ ۳۲٬۷۵۰ میلیاردریال و میزان صادرات در سال ۱۴۰۱، ۲ میلیون دلار بوده است.
همچنین تولید و مصرف نانوکاتالیست گوگردزدا، صرفه جویی ۴۵ میلیون یورویی را به دنبال داشته است. یکی از مهم ترین فرآیندهای پالایشگاه ها در جهت ارتقا و بهبود ترکیب محصولات پالایشی فرآیندهای تصفیه هیدروژنی برش های سنگین در محدوده مازوت (نفت کوره) است که از آن تحت عنوان فرایند RCD یاد می شود و در واقع این واحد زمینه لازم برای تبدیل نفت کوره سنگین به بنزین و محصول سبک تر را فراهم می آورد.
این کاتالیست تلفیقی از ۱۱ کاتالیست مختلف است که الان در پالایشگاه امام خمینی شازند اراک جایگزین نمونه های آمریکایی و روسی شده و با کارآیی بالاتر از آنها درحال کار است. سالانه نزدیک به ۴ میلیون تن برش های سنگین محدوده مازوت در کشور تولید می شود که استفاده از نانوکاتالیست واحد RCD در پاالیشگاه شازند اراک علاوه بر صرفه جویی ارزی ناشی از جایگزین کردن نوع خارجی منجر به تولید بنزین و محصولات سبک تر از این مواد باقیمانده سنگین نفت خام (حدود ۵۰ درصد) شده است.
همچنین با تولیدات داخلی از واردات کاتالیست های آلومینا بی نیاز شده ایم؛ با تولید انواع مختلف کاتالیست های نانویی همچون کاتالیست آلومینای فعال، کاتالیست اکتیو آلومینا پروموت شده با آهن و کاتالیست باز یابی سولفور احتیاج به واردات آنها از خارج رفع شده است. این کاتالیست ها در پالایشگاه های ایلام، هاشمی نژاد، فازهای مختلف پارس جنوبی و پتروشیمی خارک مورداستفاده قرار گرفته است.
کاتالیست های LTS و Methanation تولید داخل در راکتورهای واحد آمونیاک پتروشیمی هنگام بارگذاری و مورد استفاده قرار گرفت. پتروشیمی هنگام با ظرفیت تولید ۲٬۲۰۰ تن آمونیا ک در روز در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی قرار دارد که در سالهای قبل کاتالیست موردنیاز خویش را از شرکت هالدرتاپسو دانمارک تأمین می کرد.
همچنین صادرات نانوکاتالیست های ایرانی به روسیه ۲۰ میلیون دلار برآورد می شود؛ کارشناسان یک شرکت دانش بنیان در سه مجتمع فولاد و پتروشیمی روسیه درحال راه اندازی واحدهای تولید کاتالیست برای این کشور هستند و مقرر است بزرگ ترین پتروشیمی تولیدکننده اوره و آمونیاک جهان هم با کاتالیست های ایرانی وارد مدار تولید شود. تنها کاتالیزور تولید اتیلن جهان، کاتالیست هیدروژناسیون استیلن است. این کاتالیست در صدر کالاهای تحریمی جای گرفت و هدف از این تحریم ضربه زدن به شرکتهای ارزش آفرین در صنعت پتروشیمی بود.
مزایای تولید این کاتالیست ها در کشور کاهش قیمت خرید (نسبت به کاتالیست خارجی)، افزایش دانش متخصصان ایرانی، افزایش راندمان تولید محصولات مهمی چون اوره، آمونیاک و متانول در کشور است که الان مشتری این کاتالیست، پتروشیمی مروارید در عسلویه است.
منبع: karapayam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب