شکارچی سیارات فراخورشیدی ناسا یک منظومه ۳ ستاره ای را کشف کرد
کارا پیام: ماهواره «تس» ناسا در تازه ترین کشف خود، یک منظومه را با سه ستاره نشان داد.
به گزارش کارا پیام به نقل از ایسنا، دانشمندان با بهره گیری از «ماهواره نقشه بردار فراخورشیدی گذران» یا «تس»(TESS) ناسا یک منظومه سه ستاره ای را مشاهده نمودند که می تواند به آسانی بین خورشید و نزدیک ترین سیاره آن عطارد قرار بگیرد.
به نقل از اسپیس، این منظومه موسوم به «TIC 290061484» شامل ستارگان دوقلو است که هر ۱.۸ روز زمینی یک دفعه به دور یکدیگر می چرخند و همین طور ستاره سومی که هر ۲۵ روز زمینی یک دفعه به دور این جفت می چرخد. مدار فوق العاده تنگ این منظومه ستاره ای سه گانه که در فاصله کمتر از ۵۰۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی «ماکیان»(Cygnus) قرار دارد، آنرا به یک منظومه رکوردشکن تبدیل می کند.
رکورددار پیشین فشرده ترین مدار، منظومه سه ستاره «لامبا تاوری»(Lamba Tauri) است. این منظومه در سال ۱۹۵۶ با سومین ستاره خود که ۳۳ روز طول کشید تا به دور ستارگان دوقلوی درونی بچرخد، این رکورد را ثبت نمود.
«وسلین کوستوف»(Veselin Kostov) پژوهشگر «مرکز پرواز فضایی گادرد» ناسا و «موسسه ستی»(SETI Institute) اظهار داشت: به لطف پیکربندی فشرده این سیستم می توانیم مدار، جرم، اندازه و دمای ستاره های آنرا اندازه گیری نماییم. همچنین، ما می توانیم نحوه ایجاد منظومه را مورد بررسی قرار دهیم و پیش بینی نماییم که چگونه ممکنست تکامل یابد.
این گروه پژوهشی معتقدند که منظومه ستاره ای TIC 290061484 بسیار پایدار می باشد برای اینکه ستارگان تقریباً در یک صفحه به دور یکدیگر می چرخند. اگر مدار ستارگان به جهت های متفاوت متمایل می شد، تأثیر گرانشی در مدار آنها اختلال ایجاد می کرد و منظومه را ناپایدار می ساخت.
این ثبات تا ابد ادامه نخواهد داشت و شاید چند میلیون سال طول بکشد. بااینکه این زمان برای ما طولانی بشمار می رود اما در کیهان ۱۳.۸ میلیارد ساله ما مانند یک چشم به هم زدن است.
همانطور که ستارگان دوقلو در قلب این منظومه سه ستاره ای پیر می شوند، به سمت بیرون می روند و در نهایت ادغام می شوند. این یک انفجار بزرگ ابرنواختری را در حدود ۲۰ تا ۴۰ میلیون سال ایجاد خواهدنمود. بعید بنظر می رسد که این انفجار بر زندگی سیاره های اطراف تأثیر بگذارد برای اینکه بنظر می رسد هیچ سیاره ای به اندازه کافی نزدیک به ستارگان باشد تا بتواند از زندگی پشتیبانی کند.
«سال راپاپورت»(Saul Rappaport) استاد فیزیک دانشگاه «ام آی تی»(MIT) اظهار داشت: ما معتقدیم ستارگان به همراه یکدیگر از پروسه رشد یکسانی تشکیل شده اند که می تواند نزدیک شدن سیارات را به اطراف هر یک از ستارگان مختل کند.
با این وجود، ممکنست یک سیاره بسیار دور در منظومه TIC 290061484 وجود داشته باشد که به دور سه ستاره مانند یک ستاره بچرخد.
این گروه پژوهشی، منظومه سه ستاره ای را به سبب نوری که در اثر عبور ستارگان از مقابل یکدیگر ایجاد می شد، از روی زمین مشاهده نمودند. آنها برای تحلیل داده های ماهواره تس به یادگیری ماشینی روی آوردند و سپس از شهروندان دانشور برای فیلتر کردن بیشتر داده ها بمنظور شناسایی سیگنال های جالب درخواست نمودند.
این گروه پژوهشی معتقدند که منظومه های دیگری مانند این نمونه احتمالاً در سراسر کهکشان راه شیری وجود دارند و منتظر کشف شدن هستند. تعدادی از آنها حتی ممکنست مدارهای کوتاه تری را نسبت به ستارگان منظومه TIC 290061484 داشته باشند. شاید فناوری فعلی برای شناسایی این منظومه های سه ستاره ای کافی نباشد اما کمک فرا می رسد.
«تلسکوپ فضایی نانسی گریس رومن»(Nancy Grace Roman Space Telescope) که مقرر است در مه ۲۰۲۷ پرتاب شود، تصاویر بسیار دقیق تری را از فضا نسبت به تصاویر جمع آوری شده با ماهواره تس ارائه خواهدنمود.
این پژوهش در «Astrophysical Journal» به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب